Ik had zelf niet verwacht dat ik snel over de kleur bruin zou schrijven. Dat is niet zo mijn favoriete kleur, al krijg ik er wel steeds meer waardering voor. Maar dit verhaal fascineert me enorm. Mummiebruin... en om maar meteen met de deur in huis te vallen, ja die naam is letterlijk. Deze kleur bruin werd gemaakt door mummies te vermalen.

Yep, dat las je goed. Dit pigment werd gemaakt door mummies uit het oude Egypte te vermalen en te mengen met een drogende olie en ambervernis om er zo verf van te maken.
In de vijftiende eeuw ontstond er een levendige handel in mummies, omdat er geneeskrachtige eigenschappen aan toe werden geschreven. Gemalen mummie, ook wel mummia genoemd, werd op de huid gesmeerd of als drankje ingenomen en kon alle kwalen die je maar kon bedenken genezen. Althans, dat werd er gezegd en gedacht.

De vraag naar mummies was zo groot, dat louche handelaren hun eigen mummies gingen maken, op nogal, laten we zeggen, ongebruikelijk manieren. Wil je meer weten over hoe schimmige handelaren een recent overleden persoon omtoverden tot een oude Egyptische mummie? Lees dan dit artikel

Omdat apotheken in die tijd naast geneesmiddelen ook vaak pigmenten verkochten, is het niet zo gek dat het rijke bruine pigment door iemand als verf gebruikt werd. Mummiebruin werd van de twaalfde tot in de twintigste eeuw gebruikt door schilders, die eerst de rijkheid van de kleur prezen. Maar later viel de betrouwbaarheid van het pigment tegen, terwijl de synthetische verven in opkomst waren. Tegen het begin van de 20ste eeuw was de vraag naar deze verfkleur zo af genomen, dat de fabrikant aan één mummie genoeg had om pigment te maken voor een voorraad van ten minste 10 jaar.
Een directeur van een verfhandel heeft in 1964 tegen het blad Time gezegd: "We hebben misschien hier of daar nog wel een lichaamsdeel liggen, maar niet genoeg om er nog verf van te maken. We hebben onze laatste complete mummie een paar jaar geleden verkocht voor, ik geloof, drie pond. Misschien hadden we dat niet moeten doen. In iedere geval kunnen we er nu geen meer krijgen."

Zo'n verhaal maakt me dus wel ontzettend nieuwsgierig naar de kleur, ondanks de weerstand, of misschien wel walging, die ik ook voel. Ik vraag me af of je nu nog ergens een tube van die verf zou kunnen vinden, op een rommelmarkt ofzo. Zou het dan nog goed genoeg zijn om mee te schilderen? Fascinerend en een beetje gruwelijk, dit verhaal achter de kleur mummiebruin.

Wil je meer lezen over kleurige feitjes? Bekijk dan eens mijn blog. Of schrijf je in voor mijn happy news, dan krijg je de feitjes direct in je inbox.